της Φρειδερίκης Αποκίδου
γραμμένο στην Κυπριακή διάλεκτο
Άρκον πον νάρτη η Λευτερκά
στους τόπους τους μαραζωμένους
εν να σιονωστούν παντού οι λας
εν θα ‘σιει σκλαβωμένους.
Εν να χορεύκουσιν καπάλιν
στες στράτες τζαι μες τες αυλάες
εν να γυρίζουσιν τζαι πάλιν
σ΄ούλλους τους μαχαλλάες.
Ο ουρανός πουπανωθκιόν
εν θαν σκοτεινιασμένος
τζ ο αέρας μες τα στήθκια τους
εν θαν φαρμακωμένος.
Τζαι οι φωδκιές μες τες καρκιές
που σβύναν γιάλι άλι
εν να πυρκοληθούν ξανά
σε λαμπρατζιάν μιάλην.
Ο κόσμος που βαρέθηκεν
τζειν την οσσιάν του Αττίλα
εν να του δώκει τρεις κλωτσιές
στην βαρετήν του αρβύλλαν.
Τζ οι κορασιές στες εκκλησιές
εν νά βουρούν με πίστη
που ο οχτρός ο βάρβαρος
έφυεν τζ εξεκουμπίστην.
Φρειδερίκη Αποκίδου
Ερμηνεία λέξεων και φράσεων:
άρκον πον νάρτη η Λευτερκά = όταν θα έρθει η Λευτεριά
εν να σιονωστούν = θα ξεχυθούν
εν θα ‘σιει = δεν θα έχει
οι λας = ο λαός
καπάλιν = αδιάκοπα
στράτες = δρόμοι
ούλλους = όλους
μαχαλλάες = γειτονιές
πουπανωθκιόν = απο πάνω
γιάλι άλι = σιγά-σιγά
εν να πυρκοληθούν = θα πάρουν φωτιά
λαμπρατζιά = μεγάλη φωτιά που ανάβεται στις εκκλησίες το βράδι του Μεγάλου Σαββάτου μιάλην= μεγάλη
οσσιά = σκιά
βουρούν = τρέχουν
οχτρός = εχθρός
εξεκουμπίστην= διώχτηκε κακήν κακώς