Η αγάπη είναι θαμμένη
Σκοτεινιά σκεπάζει
ως τα τρίσβαθα
την χώρα της σιωπής.
Χαράζει κάποτε δειλά,
μα δεν τολμά να φέξει
σαν σκοτεινιά σκεπάζει
την χώρα ετούτη της σιωπής.
Απομυζώ ελπίδα,
λαχταρώ να διαλαλήσω
σε δύση και σ’ ανατολή
στα πέρατα του κόσμου
τον πλούτο που φωλιάζει
σαν ψήγματα χρυσού
στη χώρα ετούτη της σιωπής.
Πλούτος άδολης αγάπης,
σε φορεσιά τριώδιου
αστείος αρλεκίνος,
απ’ το κακό κι απ’ τ’ άδικο,
κaι των ανθρώπων τις κραυγές
που αντίκρυσμα δεν έχουν,
στη χώρα ετούτη της σιωπής.
Η αγάπη σου… το καύχημα
και της ψυχής το δώρο,
την ύπαρξη αποζητά
σε χαλκευμένες μάσκες
μην την λαβώσουνε σκληρά
και τι θα απογίνει..,
στην χώρα ετούτη της σιωπής..
Γρηγόρης Χριστιδης
2012