Manolis Aligizakis translation
of George Seferis original

[tabgroup]

[tab title=”English”]

We didn’t know them
_________________deep inside it was hope that said
we had met them in early childhood.
Perhaps we had seen them twice and then they went to the ships
cargoes of coal, cargoes of crops and our friends
vanished beyond the ocean forever.
Daybreak finds us beside the tired lamp
drawing on paper, awkwardly, painfully
ships, mermaids or conches;
at dusk we go down the river
because it shows us the way to the sea
and we spend our nights in cellars smelling of tar.

Our friends have left us
_________________perhaps we never saw them, perhaps
we encountered them when sleep
still brought us very close to the breathing wave
perhaps we search for them because we search for the other life,
beyond the statues.

[/tab]

[tab title=”Ελληνικά”]

Ε

Δέν τούς γνωρίσαμε
_________________ήταν η ελπίδα στό βάθος πού έλεγε
πώς τούς είχαμε γνωρίσει από μικρά παιδιά.
Τούς είδαμε ίσως δυό φορές κι έπειτα πήραν τά καράβια,
φορτία κάρβουνο, φορτία γεννήματα, κι οι φίλοι μας
χαμένοι πίσω από τόν ωκεανό παντοτινά.
Η αυγή μάς βρίσκει πλάι στήν κουρασμένη λάμπα
νά γράφουμε αδέξια καί μέ προσπάθεια στό χαρτί
πλεούμενα γοργόνες ή κοχύλια,
τό απόβραδο κατεβαίνουμε στό ποτάμι
γιατί μάς δείχνει τό δρόμο πρός τή θαλασσα,
καί περνούμε τίς νύχτες σέ υπόγεια πού μυρίζουν κατράμι.

Οι φίλοι μας έφυγαν
_________________ίσως νά μήν τούς είδαμε ποτές, ίσως
νά τούς συναντήσουμε όταν ακόμη ο ύπνος
μάς έφερνε πολύ κοντά στό κύμα πού ανασαίνει
ίσως νά τούς γυρεύουμε γιατί γυρεύουμε τήν άλλη ζωή,
πέρα από τ’ αγάλματα.

Γιώργος Σεφέρης

[/tab]

[/tabgroup]