Κάποια καμπάνα
από το μακρινό παρελθόν
χτυπάει ακόμα αδύναμα στ’ αυτιά μου.
Η έρημη εκκλησιά
όπου το μισοτελειωμένο κερί
αγνό και μυρωδάτο
βρίσκεται ακόμα πλάι στην εικόνα τ’ Άη Μάμα
με κράζει πίσω με δισταγμό
την καγκελόπορτα να κλείσω
και σιωπηλά σκουπίζοντάς τ’ αχνάρια μου
ξυπνάω για να δω πως όλοι οι φίλοι μου χαθήκαν
κι η ανατολή όλο συγχώρεση
χύνεται αγέρωχη επάνω στον αγέραστο θόλο.
Άντρια Γαριβαλδη
Μεταφρασμένο από το αγγλικό
“The Dome of Hope” της ιδίας
Μετάφραση του έργου του
Αυτό το “μακρινό παρελθόν” , που πολύ ωραία αναφέρετε και ορίζετε, μας χαρακτηρίζει και μας ανανεώνει!