Βροχή παγερή
πέφτει στην Ευρώπη
Από τον απόκρημνο βράχο του βορρά
μέχρι κάτω
στην αντιπέρα όχθη του εξαπατημένου ήλιου
κρύα νεροποντή
η υποκρισία
Οι άνθρωποι
σχήματα μελαγχολικά
στις πλατείες
Με απογοήτευση κοιτάνε
τα στόματα των παράνομων τραπεζιτών
Χτυπάνε νοερά και με λύσσα
τους παζαρεμένους ιδεολόγους
με τεράστια πλαστικά πανό και πλακάτ
Οι ψήφοι κοφτερό χαλάζι
μάνα βιβλικό πέφτει
και οι αναλυτές
οι υποκριτές
μοιράζουν δημοκρατικά
το αποτέλεσμα το προαποφασισμένο.
(photo: Rain Cityscape
People Original Oil Painting Impression
Europe Artist Street Walk)
Σύγχρονο
“Βουβοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα
προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα”.
Κ. Μπατσικανή σας ευχαριστώ για το σχόλιο. Η ποίηση του μεγάλου Βάρναλη, τα λέει όλα…. Η αδικία, η αγωνία, η απογοήτευση, η ειμαρμένη, ”το ζαβό το ριζικό μας”, η δεισιδαιμονία, η ολιγωρία αλλά και η ελπίδα για κάπο θάμα… είναι χαρακτηριστικά της ανθρώπινής μας φύσης μέσα στους αιώνες….
Ανάγλυφη πραγματικότητα, καλή μου Α θηνά! Οι στίχοι σου ιχνογραφούν με σκοτεινή μελάνη “τον εξαπατημένο ήλιο” τους “παζαρεμένους ιδεολόγους”, την ανάστροφη δημοκρατία της υποκρισίας! Πόσο θέλω να ελπίσω…ίσως μόνο με την ποίηση, την υποψιασμένη, ανασυνθέσουμε τα “μελαγχολικά σχήματα” των ανθρώπων!
Κυρία Τζένη σας ευχαριστώ ! Δύναμη και πίστη να συνεχίσουμε να προχωράμε…..
Ιστορικά έχει ξανασυμβεί…
Γιατί να μη το ξαναπροσπαθήσουν;
Η ποιητική καταγραφή, μαλακώνει την οδύνη της πραγματικότητας,
γεννάει ελπίδες…