Οι τεχνοκράτες την κρατάνε
κάτω από τον χαρτοφύλακά τους
Οι πολιτικοί εντός νενομισμένων καθηκόντων
Οι ειδικοί που κλήθηκαν εκτάκτως
λειαίνουν τις καινούριες λέξεις
η ευαισθησία μήπως υπερνικήσει του κακού
Μία παράξενη επιδημία του ξύλου
και η γλώσσα ρίχνεται στη μάχη
τόσο που γίνεται αιχμή
Λόγο τον λόγο
φόβο τον φόβο
οικοδομείται το ξύλινο φρούριό μας
Μέσα
υπερασπιστές του πρότερου υλικού μας
πολιορκούμενοι από μνήμες
εκρήξεις άνοιξης
τσαλακωμένα ενδύματα ουρανού
κυρίως όμως φλόγες
επιθυμίες που δεν υποχωρούν
Μα είναι άνοιξη πέρα απ’ τον τοίχο
είναι ζωή και έρωτας του κόσμου
κι ο άνθρωπος για να τραφεί
θηλάζει χρώμα εαρινό
Στο ξύλινό μας κάστρο
λοιπόν νυχθημερόν
κι απέξω όλο να σιμώνουν
να χτυπούν
να γλείφουνε την πόρτα
τόσες φωνές φωτιές
