Το νέο αυτό πόνημα του Δρος Νίκου Παπασημακόπουλου, δεν πρέπει να ήταν ένα εύκολο έργο. Γιατί το υποστηρίζω αυτό; Διότι ο συγγραφέας γύρισε όλη την Ελλάδα, πόλεις και χωριά, μικρά και κεφαλοχώρια, αγροτοπεριοχές και κτήματα, με σκοπό να ανακαλύψει τον κόσμο, που υλοποιούσε την ιδέα του: Τον όμορφο κόσμο των ζώων και των φυτών της πατρίδας μας.
Με προσωπικές του έρευνες, κουβεντούλες απλές με απλούς κατοίκους των σημείων που επισκεπτόταν κάθε φορά στο διάστημα της συγκέντρωσης του υλικού του, αλλά και συνεντεύξεις, διαπιστώσεις και εμπεριστατωμένες συζητήσεις, αποκόμισε πολύτιμες πληροφορίες, που κατέγραφε στο οδοιπορικό σημειωματάριό του.
Ο κόσμος του Νίκου Παπασημακόπουλου δεν έχει άμεση συνάφεια με τη Φυσική Ιστορία, ως μάθημα, αλλά έχει αμεσότητα με τη ρεαλιστική πραγματικότητα. Φωτογράφησε ο ίδιος τα ζώα και τα φυτά που κοσμούν τις σελίδες του και αποτελούν ένα μεγάλο μέρος της πανίδας και χλωρίδας της πατρίδας μας.
