Author: Diasporic Literature

ΑΜΑΡΓΕΤΗ

Δεν θα σηκώσεις ποτέ το δακτυλάκι σου
Να δείξεις κοιτάζοντας ζερβά, παιδί μου
Το αριστερό σου χέρι είναι διαβολικό
Κι ο δάσκαλος το είπε και η γειτόνισσα ακόμα και ο παπάς της εκκλησίας μας
Δεν, δεν θα δείξεις ποτέ με το αριστερό σου
Το ζερβό ή ζαβό ή ζαβρό σου
Δεν θα χαιρετίσεις ποτέ το πρωί μ’ αυτό
Ούτε και το κόκκινο μαντήλι της κοινωνίας να πιάσεις μ’ αυτό
Ούτε το γιακά σου να φτιάξεις με το αριστερό
Περνάει η γειτόνισσα, τη σκούπα αλλιώτικα κράτα

May 15, 2020 / No Comments / More

Ο Καλος Σπορεας

Πάντα θα θυμάμαι τον πατέρα,
με τα ρούχα της δουλειάς, να σκύβει να φροντίζει, στην πόρτα, τελευταίος να γυρίζει το κλειδί, με βλέμμα ανήσυχο για την Οικογένεια του, να βάλει στην Φωλιά μας, και το τελευταίο κλαδάκι! Ίσα να το βάλει, τίποτα να μην του ξεφύγει…
Πάντα θα θυμάμαι τον πατέρα, να έρχεται φορτωμένος με σακούλες στα χέρια, μην μας λείψει τίποτα!
Κήπους να καθαρίζει, χόρτα να κόβει, τα ξερά να τα μαζεύει και να τα καιει, σε θημωνιές να τα καιει, καθετί περιττό, να απομακρύνει από κοντά μας. Τίποτα να μην μας πειράξει…

April 25, 2020 / No Comments / More

Ακρίτες – Διγενής

Από τη στιγμή που σε κανένα ποντιακό ακριτικό τραγούδι δεν υπάρχει η λέξη «Διγενής», και παντού αναφέρεται μόνον «ο Ακρίτας», δεν μπορεί να γίνεται λόγος για κανέναν Διγενή στην ποντιακή ακριτική ποίηση. Βεβαίως, υπάρχει ένα «άσμα ακριτικόν», που μιλάει για κάποιον Πόντιο Βασίλειο Διγενή Ακρίτα, αλλά αυτό έχει συντεθεί από κάποιον λόγιο, πολύ αργότερα από την εποχή των ποντιακών ακριτικών τραγουδιών, γιαυτό, άλλωστε, και δεν είναι σε δημώδη γλώσσα, αλλά σε μια απωθητική καθαρεύουσα.

March 29, 2020 / No Comments / More

Άσυλο – σχεδόν ποίηση

Το βιβλίο αυτό εκδόθηκε … «παλιό». Σπεύδω λοιπόν να προκαταλάβω όλους τους… χιλιάδες αναγνώστες μου- ή έστω και έναν- ότι, όλα αυτά τα «χωρίς», δεν είναι παρά μία ευφυής γραφιστική ιδέα, η οποία στην πραγματικότητα απαιτούσε ειδική γραφιστική και τυπογραφική επιμέλεια.

January 1, 2020 / 1 Comment / More

Turn of the Year

As ever, again at this tide and time,
when a year sets in and a year flows hence-
As ever again the querulous rhyme
Of an ancient song fills my inner sense:
“Turn of the Year, turn of the year-
But does any turn in the road appear?”

When my years were fewer my hopes were stirred,
And vows I made (as you made them, too!)
Wiser to be in both deed and word,
The Old Year’s error to change in the New.
Yet I was but I – as the years flowed past,
And the ancient rhyme but mocked me, at last!

December 31, 2019 / No Comments / More

Ντυμένοι στα Λευκά

Τα Χριστούγεννα που έρχονται αδιάλειπτα κάθε τέλος ενός χιλιοβασανισμένου έτους των πτωχών και προϊδεάζουν την νέα χρονιά για τους ανθρώπους των κερδών, ευτυχώς γεμίζουν και τις καρδιές των λογοτεχνών μας με συναισθήματα. Γεμίζουν ψυχές που οραματίζονται έναν καλύτερο κόσμο με ευαισθησία, ελπίδα κι αγάπη. Γεμίζουν ιδιαίτερα τους ποιητές αυτού του κόσμου. Αυτή την ομορφιά κι αγάπη μέσα από τα λόγια τους θέλει ν’ αναδείξει η Διασπορική με το συγκεκριμένο αφιέρωμα. Θέλει να μιλήσει για λίγη αγάπη, έστω μόνο λίγη, μετά από την τόση αγριότητα στον κόσμο μας.

December 23, 2019 / 1 Comment / More

Search

You ask me
what I’ve discovered
as I gauge your will to suffer
by the length of the pause I pose
between us. If you hold my eyes
and don’t smile but slightly frown
where sad news frowns
I won’t need to prophesy
for your search has began

December 18, 2019 / 1 Comment / More

12 Μαντινάδες της αγάπης

Μα ’ναψες, φως μου, μια φωθιά απού ζωή μου δίνει
και τρέμω όντε φανταστώ, την ώρα που θα σβήνει.
Τσι δυό καρδιές μας σμίξαμε και δε μας τσι ξεσμίγει
ούτε ο Χάρος μάθια μου, όποιος κι αν πρωτοφύγει.

November 4, 2019 / 1 Comment / More