Author: Diasporic

Της Ποίησης

Με ρίχνει αυτή η οχλαγωγία
με φθείρει αυτή η καθημερινότητα
με βλάπτει η εγωλατρία
ο πόνος του αβέβαιου, του αύριο
με ρίχνει κι η επίκτητη η τάση
προς το ασύμβατο συμφέρον… ολοταχώς.

March 21, 2019 / 1 Comment / More

Nostalgia – two poems

We adored this Earth so, my Lord
with a love that I am afraid what is waiting us as we depart
is to find our minds thinking only of her
always running back to our own village

May 4, 2018 / No Comments / More

Pomegranate red

Is this the red that should have been
dispersing art on a painter’s canvas?
Is it the red that matadors withhold from charging bulls,
perhaps to spur the fire on a fare lady’s smile?

April 29, 2018 / 2 Comments / More

Επειδή δε θα αναφερθούμε στην ιδιαίτερη δομή και στις επιμέρους διατάξεις του Συντάγματος εκείνου, γι’ αυτό, ίσως θα έπρεπε να διευρυνθεί κάπως και Η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΑΝΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΣΕΠΤΕΜΒΡΙΑΝΗ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑ Και προσθέτω το όνομα Καλλέργης Αλέκου Ν. Αγγελίδη Η ιστορία των σχολείων μας λέει, ότι ο Δημήτριος Καλλέργης ήταν ένας καλός […]

Οδυσσιάται

Σαν ταξιδιώτες μιας προφητικής ελπίδας
Και σαν αδάμαστοι του Οδυσσέα γόνοι
ψάχνουμε συμφιλίωση με τη θεά Κίρκη
Σε κάποια χώρα που θα μας δεχτεί ν’ αποδημήσουμε.

Σαν ταξιδιώτες υπερπόντιας εκστρατείας
και οι σειρήνες να ακούγονται γλυκές
Απ’ την Ιθάκη μας κινήσαμε να φύγουμε,
Και φτάσαμε για χρησμό ως τις Βραγχίδες.

March 11, 2018 / 3 Comments / More

Απογοήτευση

Πού θα σε βρω
μού ‘λειψε της καρδιάς η ζεστασιά που μού ‘ταξες;
πώς θα τη βρω
την ξελογιάστρα θύμηση
εκεί που συ την άφησες;
Δεκαπενταύγουστο έχουμε σήμερα
γιατί την άφησες;

Τη γνώρισα τη σκέψη σου
στο πόμολο της πόρτας κολλημένη,
συνέχισε να θολώνει τη γιαλάδα του μετάλλου
όταν χάθηκες…
ποτέ μου δεν τη σκούπισα.

August 15, 2017 / 2 Comments / More

Πύργος Λευκός

Όταν βγεις μπροστά στον Πύργο το Λευκό
Δες τη σημαία περήφανα εκεί που κυματίζει
Τους γλάρους σαν πετούν τρελά στον ουρανό
και επιμένουν με κραυγές να ξεκουφαίνουν…
στάσου!

August 5, 2017 / 3 Comments / More

Κράτα γερά…

Αναλογιστήκαμε ποτέ σε τι ωφελεί αυτή όλη η ενέργεια; Αναλογιστήκαμε από πού πηγάζει και προς ποια κατεύθυνση προορίζεται ή βαίνει; Κατά την ταπεινή μου γνώμη τίποτα δεν ωφελεί κανέναν άλλο εκτός της γνώσης. “μέγεθος δ΄ ἀναγκαῖον γνωρίζειν καὶ κίνησιν ᾧ καὶ χρόνον· ὥστε φανερὸν ὅτι τῷ πρώτῳ αἰσθητικῷ τούτων ἡ γνῶσίς ἐστιν·” (Αριστοτέλης).
Αναλογιστήκαμε όμως ποτέ σε τι ωφελεί αυτή όλη η ενέργεια που συσσωρεύτηκε στις σελίδες της Διασπορικής Στοάς; Αναλογιστήκαμε από πού πηγάζει και προς ποια κατεύθυνση προορίζεται ή βαίνει αυτή η ενέργεια; Άσχετα από το τι αντιλαμβάνεται κανείς η πανδαισία δημιουργίας στις σελίδες και το σύνολο των ωρών που χρειάστηκαν οι δημιουργοί να στήσουν τις ιδέες τους σε ψηφιακή μορφή περιλαμβάνει το εύρος της ενέργειας που περικλείεται. Ποιος επωφελείται λοιπόν από τα 1500 έργα που εμφανίζονται εδώ; Κατά την ταπεινή μου γνώμη τίποτα δεν ωφελεί κανέναν άλλο εκτός της γνώσης. “μέγεθος δ΄ ἀναγκαῖον γνωρίζειν καὶ κίνησιν ᾧ καὶ χρόνον· ὥστε φανερὸν ὅτι τῷ πρώτῳ αἰσθητικῷ τούτων ἡ γνῶσίς ἐστιν·” (Αριστοτέλης). Ακόμη και η τέχνη είναι κλάδος της γνώσης.

May 21, 2017 / 4 Comments / More