http://blogs.keshokenya.org/2009/04 <a aria-describedby="tt" href="https://diasporic.org/glossary/iakovos-garivaldis/" class="glossaryLink" data-cmtooltip="
Iakovos Garivaldis
Born in Thessaloniki, Greece, migrated to Australia in 1970.His weaknesses: To-date has been unable to conquer himself.<br/> When he loves he loves truly.<br/> Likes people more than he should.<br/> Can never sell heaters to the Eskimos.<br/> He is overwhelmed by a constant fear of breaking the law by mistake.<br/> Despises money and power.<br/> Remains uneducated in slyness.<br/> Remains a child even beyond his 60 years.<br/><br/>In literature: Has no apparent desire to please anyone with his poetry.<br/> Knows that he doesn't know<br/><br/>Generally: Has no apparent desire to veer from the truth for anyone and anything.<br/> Can possibly bring forth truths but will never be believed.<br/> Known to remain stubborn in his ancient ways.<br/> Hates shirts without a top pocket.<br/><br/>
(founder of Diasporic Literature Spot) was born in Thessaloniki Greece, and arrived in Australia as a migrant. He has studied Computer Science and is a Certified IBM U2 Developer / Administrator.He writes poetry (in both Greek and English) and in Australia was president of Hellenic Writer's Association of Australia between 1993 and 2004.Published six books, as he founded the first bi-lingual literary website in 1997, organised the first book exhibition of the works of Greek-Australian writers, organised the first photographic exhibition of Greek-Australian writer portraits and was the first to research literature on the internet in the Diaspora. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, έφτασε στην Αυστραλία το 1970 και υπηρέτησε σε πολλούς παροικιακούς οργανισμούς. Γράφει λογοτεχνία στην Ελληνική και Αγγλική από παιδική ηλικία.
Στη Μελβούρνη σήμερα δεν είναι ανάγκη να φωτίζουμε τους δρόμους
κάπου χαθήκαν οι ανώνυμοι περαστικοί,
δεν βρίσκεις στις οδούς καυσαέριο απ’ τ’ αυτοκίνητα,
δεν βρίσκεις στα μπαράκια τους ομόδειπνους,
και δεν ακούς σ’ εστιατόρια πια τη φωνή σου.
Από του άρθρου αυτού κι εφόσον την ευκαιρία έχω
επιθυμώ ν’ αναλύσω τη ρήση αυτή του Ηράκλειτου,
αναφερόμενος και ορμώμενος
από προηγούμενες προσωπικές μελέτες,
από λάτρες της σοφίας και της λογικής.
Το ρητό του Ηράκλειτου, όπως εμφανίζεται πιο πάνω, του τρισμέγιστου και εκ πρώτων αρχαίων φιλοσόφων, του οποίου ούτε το δέκα επί τοις εκατό των φιλοσοφικών ρήσεων δεν έχουμε στη διάθεσή μας, διδάσκει περισσότερα απ’ ότι έχουμε διδαχτεί μέχρι σήμερα. Και είναι κρίμα το ότι κάθε του λέξη δεν αποτελεί τη δεύτερη φύση μας ή δεν της αποτίνουμε την πρέπουσα σημασία. Μήπως στο “σύγχρονο” αυτό κόσμο αρέσκουμε να πιστεύουμε στη σύμπτωση, στα ευχολόγια, στην τύχη;
http://blog.leedsforlearning.co.uk/wp-cron.php?doing_wp_cron=1597281908.3480179309844970703125Πριν μερικά χρόνια επανέλαβα το ίδιο ρητό σε άρθρο μου, αντιγράφοντας πιστά τον φιλόσοφο και όπως περίμενα δεν υπήρξε αντίδραση από αναγνώστες. Ούτε τώρα δεν αναμένω αντίδραση. Είμαι εξοικιωμένος με το αποτέλεσμα, δεν έχω απαιτήσεις ούτε φρούδες αναμονές. Αλλά πώς μπορώ να κρύβω κάτι που γνωρίζω ότι οπισθοδρομεί την ανθρωπότητα σύμφωνα πάντα με τα προσωπικά μου πιστεύω;
Online Valium CanadaValium Buy India http://birmingham-dolls.co.uk/rota.html?mon=6 Επιστολή 2 με τον Δρα Δ. Καραλή (Απρίλιος 2012) –
Αυτές τις μέρες χρειάστηκε να τα ξεσκονίσω και πάλι εκείνα που είχα διαβάσει στον “Φαίδωνα” του Πλάτωνος καθώς και του Επικούρου “Περί ψυχής”. Έμεινα εντελώς ικανοποιημένος με την ανάγνωση, εκτός από κάποιο βασικό σημείο στο “Φαίδωνα” που δεν συμφωνώ, όχι επειδή είμαι λογικότερος, ή ότι θέλω να αντιτίθεμαι ή ότι επιθυμώ να επιδειχτώ και με κάθε σεβασμό προς τον μέγιστο των μεγίστων φιλόσοφο της αρχαίας Ελλάδας, απλά όμως δεν καταλαβαίνω αυτό το βασικό σημείο στο οποίο στηρίζει ο Πλάτωνας όλη τη θεωρία του περί ψυχής. Άλλωστε ο X. Θεοδωρίδης αναφέρει ότι ο θάνατος είναι κοινό θέμα θρησκείας και φιλοσοφίας και απ’ αυτόν εξουσιάζεται σε μεγάλο βαθμό ο στοχασμός των ανθρώπων. Κατά συνέπεια το ενδιαφέρον μου χτύπησε κόκκινο.
Τη δική μου την πατρίδα έκλεψαν οι φίλοι μου
Τη δική μου την πατρίδα πούλησαν τ’ αδέρφια μου
Δέντρα, βουνά μην το ξεχνάτε.
Buy Roche Diazepam Online Δεν έχω ‘γω ταυτότητα, ή μοίρα ως απόγονος
Μα ούτε και των παιδιών μου πρόγονος,
Και στο συλλαλητήριο πάντα ο άσχετος.
http://blog.leedsforlearning.co.uk/category/events/ Ροδιές κατάφορτες λυγίζουν καθώς σείονται,
στημένες πίσω από τους πλεγμένους φράχτες,
φυλακίζονται στα μισοπεσμένα ψήγματα της μνήμης
θέλοντας να την πνίξουν.
Οι λασπωμένοι δρόμοι ελίσσονται αδιάβατοι
σαν η νεροποντή φτάσει απρόσμενα,
δέκτες της θύμησης μιας άγνωστης μάνας
με βήμα γοργό να τους διαβαίνει.
http://bassenthwaite-reflections.co.uk/new-site/ When you’re out on your way to Mt Olympus,
let the road trip be a long one
full of wonder, full of autumn colors
full of yellow-green trees and mountain plains.
http://vincenttechblog.com/wp-cron.php?doing_wp_cron=1597242021.0855300426483154296875 Λίγα λουλούδια σήμερα σου έστειλα μητέρα
ο κήπος είναι νοερός, τα άνθη απ’ την καρδιά,
τα φρόντιζα πολύ καιρό γι’ αυτή εδώ τη μέρα
σκεπτόμενος την όψη σου και τα ροζέ γυαλιά.
http://blogs.keshokenya.org/wp-cron.php?doing_wp_cron=1597561898.0104959011077880859375 Κόκκινα, μωβ και κίτρινα, θυμίζουν τ’ όνομά σου
άσπρες γαρδένιες κι άρωμα που έστειλα για σένα
να το μυρίζεις γελαστή ανάσα εσύ γλυκειά μου
και να μου στείλεις μιαν ευχή που βρίσκομαι στα ξένα.
Buy Diazepam Pills Spring sometimes visits us in Melbourne,
midwinter
and pansies cannot tell the difference,
so it seems;
fountain waters flow unabated
of rocky spills.
