Όταν έπιασα στα χέρια μου τις «Μαγικές στιγμές» του Σωτήρη Μπουλντούμη πίστευα πως θα διάβαζα μια ακόμα γνωστή ιστορία για την ελληνική επανάσταση. Όταν τέλειωσα το διάβασμα, είχα την αίσθηση πως είχα μόλις γυρίσει από ένα συναρπαστικό ταξίδι με δυο σκέλη. Εκείνο που έκανα ακολουθώντας τον Άγγλο περιηγητή λόρδο Χόλμπουργκ – έναν εκ των πρωταγωνιστών της ιστορίας- και το άλλο που έκανα παρέα με τη νεαρή καπετάνισσα Βασιλική.
Ίων Δραγούμης, διανοούμενος, πολιτικός ιδεολόγος, εθνικιστής ©Πιπίνα Έλλη (Dr Pipina D. Elles) από τον ανέκδοτο Τόμο Δ’ της σειράς…
Πιστεύω εμέ, ότι εγώ εσύ∙ εγώ όλη. (Από το βιβλίο, σελ. 72)
Το πρώτο κινούν, το ορμέμφυτο του έρωτα, διοργανώνει κατ΄αποκλειστικότητα τη γραφή, την καθιστά εκούσα άκουσα σύντροφό του, την ανανεώνει, για να την οδηγήσει εκ του ασφαλούς στην ενδοχώρα της Λαλιάς.
Η σοβαρή μελέτη του έργου του Διονύσιου Σολωμού εγκαινιάζεται τον Ιανουάριο του 1853 από τον Κυθήριο νομικό-λογοτέχνη και κριτικό, Εμμανουήλ Στάη[1], με την κριτική του για το έργο του Σολωμού, Ο Λάμπρος[2]. Ο Στάης στην κριτική του, αναφέρεται στην επίδραση «του πρώτου εθνικού ποιήματος», όπως αποκαλεί τον Ύμνο εις την Ελευθερία, του Σολωμού και την αντίδραση ανθρώπων «μ’ ενάντιαις ιδέαις, (και πολλοί μ’ ενάντια συμφέροντα…)…»
Ο Κωνσταντίνος Καβάφης, ένας από τους πρωτοπόρους της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, στην οδό Σέριφ, όπως κι ίδιος έγραψε χαρακτηριστικά, Κατάγομαι από την Κωνσταντινούπολη αλλά γεννήθηκα στην Αλεξάνδρεια στο σπίτι στην οδό Σέριφ, μικρός σε ηλικία ξόδεψα μερικά χρόνια στην Αγγλία όπου και ξαναπήγα για λίγο χρονικό διάστημα αργότερα όταν ενηλικιώθηκα. Έχω επίσης ζήσει στη Γαλλία και στην εφηβία μου έζησα για δυο χρόνια στην Κωνσταντινούπολη. Δεν έχω πάει στην Ελλάδα για πολλά χρόνια. Εργάζομαι για το Υπουργείο Δημοσίων Έργων της Αιγύπτου. Μιλώ Αγγλικά, Γαλλικά και λίγο Ιταλικά. Αυτό είναι ένα μέρος απ’ το βιογραφικό σημείωμα που έγραψε ο ίδιος το 1924.
Ο Γιώργος Σεφέρης (1900-1971) αναμφισβήτητα ένας από τους γίγαντες της ελληνικής λογοτεχνίας και βραβευμένος με το Νόμπελ λογοτεχνίας το έτος 1963 κατάγεται από οικογένεια καλλιτεχνών. Ο πατέρας του ακαδημαϊκός, ο αδερφός του ποιητής, η αδερφή του ποιήτρια τον επηρέασαν θετικά και συνέβαλαν στη δημιουργική του ροπή που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1930 και κράτησε σαράντα χρόνια μέχρι το θάνατό του.
…η επιτυχία αυτού του βιβλίου έγκειται στο ότι ενώ διακρίνεται από μια πηγαία απλότητα- πολύ δύσκολο πράγμα αυτό- δεν λείπουν τα καλολογικά στοιχεία, δεν λείπουν οι «απερίγραπτες σε περιγραφικότητα περιγραφές», συγγνώμη για την παρήχηση της λέξης, δεν λείπουν οι ωραίες παρομοιώσεις και οι πετυχημένες μεταφορές.
Χωρίς αμφιβολία, όταν η ποιητική γραφή χρησιμοποιείται για να αποδώσει σε πρόζα τοπία και ανθρώπους, το αποτέλεσμα, για ν’ αποβεί σπουδαίο, απαιτεί μεγάλο τεχνίτη. Ο ποιητής Γιώργος Βέης, δεινός χειριστής της μεταφορικής, αφαιρετικής γλώσσας και παλαίμαχος του είδους, συνεχίζει να εκδίδει μοναδικά βιβλία ποίησης, ενώ από το 1999, συμπληρώνει το έργο του με ταξιδιωτικά κείμενα -μαρτυρίες από την πολυετή διπλωματική του πορεία ανά τον κόσμο.
Μια αποκλειστική συνέντευξη και ψηφιακή συνεύρεση με τη συγγραφέα Ηλιάνα Βολονάκη για τη Διασπορική Λογοτεχνική Στοά. Είκοσι ερωτήσεις που αποκαλύπτουν άγνωστα στοιχεία της ζωής και της δημιουργίας της.
Τρόπος ζωής η συγγραφή έργων για την Ηλιάνα. Πάντα δραστήρια και δημιουργική.