Australia

Σκέψεις

Να βρίσκεσαι νοερώς
σε παγκάκι
να θαυμάζεις την
Νηριήδα κυματίζουσα
την βενζινάκατο να προκαλεί
την επιφάνειά της…
και να την λαχταράς!

May 29, 2020 / 4 Comments / More

Δεν θα σηκώσεις ποτέ το δακτυλάκι σου
Να δείξεις κοιτάζοντας ζερβά, παιδί μου
Το αριστερό σου χέρι είναι διαβολικό
Κι ο δάσκαλος το είπε και η γειτόνισσα ακόμα και ο παπάς της εκκλησίας μας
Δεν, δεν θα δείξεις ποτέ με το αριστερό σου
Το ζερβό ή ζαβό ή ζαβρό σου
Δεν θα χαιρετίσεις ποτέ το πρωί μ’ αυτό
Ούτε και το κόκκινο μαντήλι της κοινωνίας να πιάσεις μ’ αυτό
Ούτε το γιακά σου να φτιάξεις με το αριστερό
Περνάει η γειτόνισσα, τη σκούπα αλλιώτικα κράτα

May 15, 2020 / No Comments / More

Στίχοι μου…

Χώμα και ύδωρ τ’ ανέντιμα κοράκια
ύπουλα παλεύουν να τ´αρπάξουν!
Μα Κύριε, εδώ που είμαι, μακρυά
βουτηγμένος σε βαρείς συλλογισμούς,
αναρωτιέμαι για την τιμωρία του «ξένου».
Το αίτημα αναλογίζομαι, των άνομων…
βαρβάρων!
Και πώς θα μπορούσα να είμαι εκεί
που θα ήθελα
την περίοδο αυτή, των καταιγίδων!

May 9, 2020 / 2 Comments / More

Mε τη ματια του νου

κίνησα εκείνο το πρωί
να κυνηγήσω ήλιους!
Τη νύχτα σταματούσα…
αγνάντευα το φεγγάρι
που άλλαζε μορφή
ως ήταν η διαδικασία
της ύπαρξής του μες
τον χρόνο!
Τα άστρα ήταν που ζήλευα
αληθινά!

April 11, 2020 / No Comments / More

Η πολιτεια ολο και περισσοτερο

Η πολιτεία όλο και περισσότερο
μειώνει τους θορύβους της!
Πρόκειται για ακούσιο, πρωτόγνωρο…
επικίνδυνο παιχνίδι!
Είναι αδύνατη η πρόβλεψη
της συνέχειας.
Τι άραγε επιφυλάσσει ο χρόνος
που ρέει τόσο γρήγορα
κι όμως φαίνεται να ισχύει
το αντίθετο!

April 4, 2020 / No Comments / More

Άσωστη αγάπη!

«Πολύφλοισβη, ώ, θάλασσα,
την ομορφομαλλούσα
Θωπεύεις, επιμένεις
και ο θεός της τρίαινας,
ο άρχων των κυμάτων σου,
που κανακεύει άπαντες
σαν είναι στις καλές του,
κι αέναα εσένα επιβλέπει
την παρακολουθεί
-στο λέω-
μ’ ομμάτι υποψίας.

March 19, 2020 / No Comments / More

Ταξίδι το Φθινόπωρο

Δεν έμεινε ικανοποιημένη, τίποτα δεν της άρεσε, ούτε τα μαλλιά της που όντας σγουρά, μακριά και ατίθασα πάντα, σήμερα πάρα ήταν κι ας τα έλουσε και χτένισε με ιδιαίτερη προσοχή, ούτε το μπλουζάκι με το στενό παντελόνι που κολάκευαν τη λεπτή, ψηλή κορμοστασιά της ούτε τίποτα. Μπα δεν μπορούσε να βγει έτσι. Τα πέταξε πάνω στο κρεβάτι, έβαλε μια φούστα μαύρη στενή, μαύρο τιραντιδέ μπλουζάκι, μαύρο μπολερό κόκκινα ψηλοτάκουνα παπούτσια λεπτά σκουλαρίκια και δαχτυλίδι κόκκινα, λίγο κοκκινάδι στα χείλη μολονότι δεν το συνήθιζε, αλλά ήταν πολύ χλωμή σήμερα, κοιτάχτηκε ικανοποιημένη στον καθρέφτη, κλείδωσε κι έφυγε.

March 6, 2020 / No Comments / More

Το σπίτι της Βασίλως

ΘΕΑΤΡΙΚΟ – Η υπόθεση του έργου εκτυλίσσεται στη Μελβούρνη, στο Κορινθιακό χωριό της Βασίλως και στην Αθήνα μεταξύ 1953 και 1993. – Ο δημοσιογράφος, Θάνος Πετρίδης, 75άρης, προπολεμικός μετανάστης. Είναι συνταξιούχος αλλά εξακολουθεί να είναι ανταποκριτής ελληνόγλωσσων εφημερίδων της Μελβούρνης και του Σίδνεϊ. Με τη δημοσιογραφία ασχολήθηκε για πολλές δεκαετίες. Ο δημοσιογράφος εμφανίζεται στη σκηνή, Περπατάει πάνω κάτω και τελικά απευθύνεται προς τους θεατές.