Buy Diazepam 2Mg Κάθεται αγνάντια στη θάλασσα.  Και αφουγκράζεται τον ερχομό της ως τις άκρες των ποδιών του. ΄Ετσι όπως τότε που ήτανε παιδί και βούλιαζε στο χρυσό όνειρο της Αμμοχώστου. Τότε μιλούσε με τη θάλασσα μια άλλη γλώσσα,  παιδική. Της έλεγε για τα όνειρά του κι εκείνη άκουγε ήρεμη σαν λάδι τα φτερουγίσματα των λόγων του.

http://bassenthwaite-reflections.co.uk/tag/conventional-contracts/ Έχει γεννήσει πάλι η πεθυμιά. Αέναος νόμος που συντηρεί την επιβίωση. Πολλές μικρές ανομολόγητες ευχές σαν βάτραχου αυγά, που με το πλήθος τους εξορκίζουνε την εξαφάνιση. Πόση θέρμη χρειάζεται από μια σκέψη κλώσσα να βγούνε από τούτες τις ευχές όλα τα θέλω;

http://davidbakeronline.com/when-life-keeps-getting-louder/instagram.com/instagram.com/twitter.com/twitter.com/twitter.com/dbthinksmart Μπορείς να με πεις και φεγγάρι
Λάμπω ολόκληρη
σαν πέφτουν πάνω μου
τα άστρα από τα μάτια σου
Φεύγεις κι απομένω μισή
Δεν ξέρω αν αδειάζω
ή γεμίζω απλώς με αναμονές

Ordering Valium είχες πάντα έναν τρόπο να μου κλέβεις το όνειρο
όπως  ψες  την ώρα της σαγήνης
της πανσελήνου που φωλιάζει στα δάχτυλα
σαν κόσμημα ολοκληρωτικής δέσμευσης
καθόμασταν πλάι πλάι
κάτω από  τον διαμαντένιο θόλο τ ΄ουρανού
ανάμεσα σε φιλιά και αγγίγματα
να διεισδύουν στους δισταγμούς και τις ασάφειες
να  ανασύρουν λησμονημένες ιαχές ευδαιμονίας

http://blogs.keshokenya.org/robots.txt Στην κούνια της ήρθαν οι Μοίρες
Σκίσανε το παραμύθι και το είπαν καθαρά
Στα δεκαοκτώ θα παντρευόταν
Στα είκοσι τρία θα ήταν χήρα πεσόντος εισβολής
Καρφιτσώσανε τον χρησμό στον άνεμο
Εκείνος λυπήθηκε
Τον φύσηξε μακριά
Μα έμειναν τα λόγια
Ρημαγμένο τούλι στο νανούρισμα