Australia

Γράφω σαν άλλοθι ενός Υπερσυντέλικου…
Παρανόησα την γραμματική τόσων χρόνων.
Αδιάστατη ορολογία μες στα λεξικά!
Γράφω, ψηλαφώ λέξεις, νοήματα, αισθήματα,
αξίες παλαιικές στα πρόσωπα των ανθρώπων,
αγκαλιές που ορφάνεψαν,
φιλιά, που… φοβήθηκαν τα χείλη!

Εκείνο το σπίτι ήταν γεμάτο από μάννα,
και τούτο το σπίτι είναι γεμάτο από εσένα.
Γεμάτα τα δυό απ’ την παρουσία σας κι άδεια
απ’ την απουσία σας. Ποτέ το αντίθετο…

Κι ήταν σχεδόν απόλαυση να έχεις γρίπη
και να είσαι σπίτι. (Το ‘σχεδόν‘ είναι η γείωση).
Γιατί ήτανε η μάννα, πλάι στο προσκέφαλο,
όλη την ώρα. Και τώρα εσύ, την κάθε ώρα.

Ι

Χάσκουν οι ουρανοί
και είναι οι λεωφόροι
πρόδρομοι της φυγής μας

ΙI

Στους πυλώνες των δρόμων
στέκουν τα φανάρια της ευτυχίας μας.
Τα φώτα τους πάλλονται
και τα κύματα της νύχτας
παφλάζουν στα χέρια μας