Αυτές τις μέρες χρειάστηκε να τα ξεσκονίσω και πάλι εκείνα που είχα διαβάσει στον “Φαίδωνα” του Πλάτωνος καθώς και του Επικούρου “Περί ψυχής”. Έμεινα εντελώς ικανοποιημένος με την ανάγνωση, εκτός από κάποιο βασικό σημείο στο “Φαίδωνα” που δεν συμφωνώ, όχι επειδή είμαι λογικότερος, ή ότι θέλω να αντιτίθεμαι ή ότι επιθυμώ να επιδειχτώ και με κάθε σεβασμό προς τον μέγιστο των μεγίστων φιλόσοφο της αρχαίας Ελλάδας, απλά όμως δεν καταλαβαίνω αυτό το βασικό σημείο στο οποίο στηρίζει ο Πλάτωνας όλη τη θεωρία του περί ψυχής. Άλλωστε ο X. Θεοδωρίδης αναφέρει ότι ο θάνατος είναι κοινό θέμα θρησκείας και φιλοσοφίας και απ’ αυτόν εξουσιάζεται σε μεγάλο βαθμό ο στοχασμός των ανθρώπων. Κατά συνέπεια το ενδιαφέρον μου χτύπησε κόκκινο.
Μετάφραση του έργου του