http://birmingham-dolls.co.uk/wp-cron.php?doing_wp_cron=1597239684.3374240398406982421875 Στην κούνια της ήρθαν οι Μοίρες
Σκίσανε το παραμύθι και το είπαν καθαρά
Στα δεκαοκτώ θα παντρευόταν
Στα είκοσι τρία θα ήταν χήρα πεσόντος εισβολής
Καρφιτσώσανε τον χρησμό στον άνεμο
Εκείνος λυπήθηκε
Τον φύσηξε μακριά
Μα έμειναν τα λόγια
Ρημαγμένο τούλι στο νανούρισμα
Οσία. Είναι τίτλος της νέας ποιητικής συλλογής της Προέδρου του Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου, Σίσσυ Σιγιουλτζή-Ρουκά, που κυκλοφορεί από τον ΣΠΕΚ σε συνεργασία με τις εκδόσεις Αρχύτας. Το βιβλίο είναι αφιερωμένο στη μνήμη της γιαγιάς της, μητέρας του πατέρα της. Η Οσία Αϊβάτογλου του Ηλία και της Δέσποινας, γεννήθηκε το 1924 στην Κωνσταντινούπολη. Νυμφεύθηκε τον Φώτιο Σιγιουλτζή του Κωνσταντίνου και της Κυριακής, γεννηθέντα το 1920 στην Αδριανούπολη. Είχαν εργαστήριο παραγωγής παραδοσιακών μαντολάτων. Απέκτησαν τρεις γιους. Έζησαν στη Θεσσαλονίκη γεμάτοι αγάπη ο ένας για τον άλλο. Έφυγαν πολύ νωρίς για το μεγάλο ταξίδι…
http://weiroch.co.uk/wp-cron.php?doing_wp_cron=1597268942.5614440441131591796875 Αυτές είναι οι πρώτες σκέψεις που έκανα διαβάζοντας με προσοχή και κατ’ επανάληψη και τα 107 ποιήματα που περιλαμβάνονται στις «Μυρωδιές της γης», το νέο βιβλίο τής Κας Πολυχρόνη. Θα συνιστούσα μάλιστα να διαβάσει ο κάθε φίλος της ποίησης, τόσο τις λίγες γραμμές από το απόσπασμα του Rilke, ανατρέχοντας στην προηγούμενη έκδοσή της με τον εντυπωσιακό τίτλο «Ελληνικός βαρύς γλυκός», όσο και στο παρόν νέο βιβλίο της.
http://davidbakeronline.com/death-on-the-road/instagram.com/twitter.com/instagram.com/twitter.com/twitter.com/instagram.com/twitter.com/dbthinksmart Να βρίσκεσαι νοερώς
σε παγκάκι
να θαυμάζεις την
Νηριήδα κυματίζουσα
την βενζινάκατο να προκαλεί
την επιφάνειά της…
και να την λαχταράς!
Πώς ήρθες ψες με άλλο πρόσωπο
δεν κατάλαβα
Αναγνώρισα αμέσως
το λευκό πουκάμισο γιορτής
το οικόσημο του έρωτα κατάστηθα
τα μάτια που μιλούν με την ανάσταση
όταν βουλιάζουμε στο πένθος
Τα χέρια ίδια ακόμη με βελούδο
και κάθε χάδι ήξερε να υφαίνει
όσα μας έντυσαν
γυμνοί όταν αφήναμε
να μας κατασπαράξει μία μνήμη
http://augustinecamino.co.uk//profile/register/ Φίλε μου καλέ,
μια θλίψη μου να εκφράσω
θέλω, έναν πόνο μου να πω,
στον πιο καλό μου φίλο, εσένα,
δεν εμπιστεύομαι άλλο κανένα.
