http://augustinecamino.co.uk/wp-cron.php?doing_wp_cron=1597268828.1345779895782470703125 Στην κούνια της ήρθαν οι Μοίρες
Σκίσανε το παραμύθι και το είπαν καθαρά
Στα δεκαοκτώ θα παντρευόταν
Στα είκοσι τρία θα ήταν χήρα πεσόντος εισβολής
Καρφιτσώσανε τον χρησμό στον άνεμο
Εκείνος λυπήθηκε
Τον φύσηξε μακριά
Μα έμειναν τα λόγια
Ρημαγμένο τούλι στο νανούρισμα
http://anitaanand.net/wp-cron.php?doing_wp_cron=1597280464.3461799621582031250000 Οσία. Είναι τίτλος της νέας ποιητικής συλλογής της Προέδρου του Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου, Σίσσυ Σιγιουλτζή-Ρουκά, που κυκλοφορεί από τον ΣΠΕΚ σε συνεργασία με τις εκδόσεις Αρχύτας. Το βιβλίο είναι αφιερωμένο στη μνήμη της γιαγιάς της, μητέρας του πατέρα της. Η Οσία Αϊβάτογλου του Ηλία και της Δέσποινας, γεννήθηκε το 1924 στην Κωνσταντινούπολη. Νυμφεύθηκε τον Φώτιο Σιγιουλτζή του Κωνσταντίνου και της Κυριακής, γεννηθέντα το 1920 στην Αδριανούπολη. Είχαν εργαστήριο παραγωγής παραδοσιακών μαντολάτων. Απέκτησαν τρεις γιους. Έζησαν στη Θεσσαλονίκη γεμάτοι αγάπη ο ένας για τον άλλο. Έφυγαν πολύ νωρίς για το μεγάλο ταξίδι…
Order Valium Online India Αυτές είναι οι πρώτες σκέψεις που έκανα διαβάζοντας με προσοχή και κατ’ επανάληψη και τα 107 ποιήματα που περιλαμβάνονται στις «Μυρωδιές της γης», το νέο βιβλίο τής Κας Πολυχρόνη. Θα συνιστούσα μάλιστα να διαβάσει ο κάθε φίλος της ποίησης, τόσο τις λίγες γραμμές από το απόσπασμα του Rilke, ανατρέχοντας στην προηγούμενη έκδοσή της με τον εντυπωσιακό τίτλο «Ελληνικός βαρύς γλυκός», όσο και στο παρόν νέο βιβλίο της.
Buy Diazepam Online From U.K Να βρίσκεσαι νοερώς
σε παγκάκι
να θαυμάζεις την
Νηριήδα κυματίζουσα
την βενζινάκατο να προκαλεί
την επιφάνειά της…
και να την λαχταράς!
Πώς ήρθες ψες με άλλο πρόσωπο
δεν κατάλαβα
Αναγνώρισα αμέσως
το λευκό πουκάμισο γιορτής
το οικόσημο του έρωτα κατάστηθα
τα μάτια που μιλούν με την ανάσταση
όταν βουλιάζουμε στο πένθος
Τα χέρια ίδια ακόμη με βελούδο
και κάθε χάδι ήξερε να υφαίνει
όσα μας έντυσαν
γυμνοί όταν αφήναμε
να μας κατασπαράξει μία μνήμη
http://bankholidays-2019.co.uk/holidays/categories/ Φιλιά ως «έπεα πτερόεντα» των χειλιών…
Είμαι θλιμμένη αλλά το κρύβω.
Φοράω τη μάσκα απο χαμόγελο, τα χέρια ντυνω με γάντια,
να προστατέψω τα χάδια
κι ελευθερώνομαι σ’ένα τετραγωνικό μέτρο της ασφάλτου,
που ορίζει το σκάκι που παίζουμε.
