Επική Ποίηση – Diasporic Literature Spot

ΥΦΑΙΝΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΛΑΒΑΡΟ ΑΓΩΝΑ

Πόσο καιρό κρατάει η επώαση

Buy Diazepam 20 Mg όταν οι κάμποι δεν θέλουν άλλο στάρι για την πείνα του γεωργού

ούτε μαστίγιο για δούλο που είναι κύριος της ιστορίας του

Τα χαμηλά σπίτια στεγάζουν μόνο χαμηλές ζωές

Buy Valium London Αλλά ψηλώνει ο ήλιος

http://augustinecamino.co.uk/why-pilgrimage/ λιώνει σαν το ξερόχορτο αυτό που πρέπει να χαθεί

Από κάστρο γκρεμισμένο πηδάει επαναστατημένος λόγος

βγαίνει και γλώσσα της διχόνοιας

Buy Valium Overseas Τινάζεται σακατεμένο σώμα

Buy Roche Diazepam 10Mg ένα σπαθί από κόκαλα βασανισμένων

Cheapest Uk Valium κι άλλο ένα που στήνεται φρουρός

πλάι σε θρόνο και αξιώματα

Order Diazepam 5Mg Κι όταν χιμάει η φωτιά από μπουρλότο

http://zaphiro.ch/author/admin/ σμίγει με λίβα που κατακαίει την αντρειωμένη του ύμνου

΄Ομως δεν παύει το ποδοβολητό ξεσηκωμένων

φουρτούνα η στεριά

http://zaphiro.ch/wp-content/plugins/duplicator/readme.txt σοδειά το κύμα

και σωριασμένοι

http://blog.leedsforlearning.co.uk/wp-cron.php?doing_wp_cron=1597769867.3591949939727783203125 με ελληνικό και με φιλέλληνο το χέρι καίγονται οι αιώνες

Buy Diazepam Tablets Online Αρκεί που φλέγεται πνίγεται ο ραγιάς

στις αναθυμιάσεις που ρουφάει το σκυμμένο του κεφάλι

Valium 5Mg Buy Online Καιρός φωνάζει η σημαία να ξεδιπλώσει μία δόξα

η μνήμη να ανασύρει από τον εγκλεισμό της λέξεις

Πληρώθηκε πλέον μίας ήττας ο βαρύς ο φόρος

http://blogs.keshokenya.org/wp-json/wp/v2/media?include=1501 με τα παιδιά που δεν έγιναν ΄Ελληνες

http://vincenttechblog.com/wp-cron.php?doing_wp_cron=1597241477.5062649250030517578125 τις γυναίκες που φορέσαν γιαταγάνι την τιμή

Buy Valium Dublin τους άντρες που γεννήσανε εκ προοιμίου σκλάβους

και τους βαφτίσανε με ρούχα του νεκρού

Στα λάβαρα που χρωματίζουν ύμνους

ο πόθος να μιλάει πρέπει με την αγάπη

να στέκεται ολόρθος απέναντι σε έριδα και εχθρό

Σε κόκκινα κιλίμια ας ξαπλώνει η μάνα τα παιδιά

να συνηθίζουν από τη μια τη νέα μοίρα

από την άλλη έναν έρωτα πατρίδας

καθώς περνάει χειροπόδαρα δεμένος

σε άρμα που δεν ξέρει από δρόμο γυρισμού

Οι νύχτες με φεγγάρι στέμμα

ρίχνουν βροχή τα χρόνια

να ξεπλυθούν τα ερείπια κι η μαύρη ράχη

να βλέπει να ζυγώνει θαρρετά το μέλλον

σε μια Ελλάδα που παθαίνει και μαθαίνει

Μέσα από σταύρωση και έγερση

φοράει λίγο λίγο στο κορμί της

θάλασσα γη και ουρανό

Ελένη Αρτεμίου-Φωτιάδου

ΜΑΝΗ – Ο ΟΛΥΜΠΟΣ ΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ

Ο χάρος με τη λευτεριά παλεύουν και βρυχώνται
μα οι Μανιάτες πρώτοι αυτοί σέρνουνε τον χορό
ποτέ τους δεν φοβήθηκαν της μάχης το λουτρό
σαν Σπαρτιάτες πολεμούν κι αυτοί αναγεννώνται.

Ο άρχοντας Πρινοκοκκάς μαζί με τριακοσίους
Μανιάτες οχυρώθηκε στο οχυρό Καστρί
κατεναντίον νά ’ρχεται τον Πορθητή θωρεί
ως Λεωνίδας καρτερεί με τους δικούς του αντρείους.

Σαν τα λιοντάρια πολεμούν, ορμούν σαν τα γεράκια
μα αιχμάλωτους τους πιάνουνε και τους περιγελούν
κομματιαστά τους κόβουνε κι όπως μπορούν χαλούν
και τον γενναίο Πρινοκοκκά τον γδέρνουν, τα τουρκάκια!

Μετά ο Κλαδάς Κροκόνδειλος – περίεργο όνομα είχε –
που απ’ τη Μάνη κίνησε και μέχρι τον βορρά
την Ήπειρο ελευθέρωσε – τη λευτεριά ορά –
μα δε μπορούσε να οσμιστεί – απάτες δεν κατείχε –

πως θα τον πρόδιδαν ποτέ οι φίλοι σύμμαχοί του!
Τον πρόδωσαν έτσι απλά, οι φίλοι Βενετοί
κι όταν τον έπιασε η Τουρκιά, τι εικόνα Θεέ, φρικτή!
τον γδάραν ολοζώντανο, ως και την κεφαλή του.

Τέτοιους γενναίους ήρωες η Μάνη εγεννούσε
αμέτρητα κινήματα για την ελευθεριά
μέχρι που τα κατάφεραν, τ’ ανέμου τα θεριά
αυτονομία να γευτούν, κι η λευτεριά σκιρτούσε.

Μάνη, συνώνυμο, μαθές, με την ελευθερία`
σαν αετοί περήφανα, ελεύθεροι πετούν
μία βοήθεια έχουνε για να επικρατούν
ριζώνει μέσα τους βαθιά, κι αυτή ’ναι η αντρεία!

Μα «λευτεριά ή θάνατος» σ’ εκείνους δεν αρμόζει
αφού πάντα ελεύθεροι τόσους αιώνες ζουν
αυτόνομοι, στον τόπο τους μονάχοι επιζούν
«Νίκη ή θάνατος», ηχούν, αυτό ’ναι που δεσπόζει.

Ω! Ναι! Αυτό αρμόζει, τα σύμπαντα αντηχούν!

4/9/2020 – Ιωάννης Παναγάκος

2021 Επέτειος Δόξας και Τιμής

του 1821!

Η Επανάσταση του 1821
Μεγίστη ως Προσπάθεια,
καλώς οργανωμένη από πληθώρα
Ανδρών και Γυναικών
της σκλαβωμένης Ελλάδας!

Αιώνες σκλαβιάς, τέσσερις
κι ακόμη περισσότερο στις
Μακεδονία, Ήπειρο, Κρήτη…
Η Φιλική Εταιρεία τριών
Ελλήνων τε εμπόρων,
που άκουγαν στα ονόματα
αθάνατα στον αιώνα:
Εμμανουήλ Ξάνθος,
Νικόλαος Σκουφάς,
Αθανάσιος Τσακάλωφ!

Έτη, επτά εργάζονταν ετούτη
η Εταιρεία
πριν ωριμάσει των Ελλήνων
ο Θείος της κορμός,
για την Ανάσταση του 1821!
Ο συντονισμός αγώνων και
προσπαθειών
των υποδουλωμένων Ελλήνων
πολύπλοκη κι αν ήταν υπόθεση
θριάμβευσε στα σκότη ως ήλιος
του Δικαίου !

Θαρρείς και ξεπετάχθηκαν
οι ήρωες φουστανελοφόροι
και από κοντά των Ελληνίδων
να ακολουθεί η τρανταχτή μερίδα!

Όλοι μαζί, μία ψυχή…
τον βδελυρό να πατάξουν ζυγό
που βύζαινε με πάθος το αίμα
των τέκνων γης μοναδικής
στον πλανήτη Γη!

Στέναξαν οι δώδεκα με ανακούφιση
βλέποντας τους απογόνους των
με πάθος να λιονταρίζουν
για τα ιερά που κληροδότησαν
της εποχής τους οι Έλληνες
καλούμενοι αρχαίοι!

Διακόσια χρόνια πέρασαν
αφότου ο Παλαιών Πατρών Γερμανός…
κομμάτι του ηρωϊκού συνόλου
ύψωσε την σημαία του ξεσηκωμού!

Ήταν το φημισμένο 1821….
Οι μοίρες που το μοίραναν
αιώνια θα υψώνουν το κοντάρι
που ανεμίζει την γαλανόλευκη
με τον Σταυρό,
που συμβολίζει πάθη ανείπωτα!

Στις 25 Μαρτίου του 2021
οι μνήμες των αγίων χρόνων του 1821
θα παρελάσουν ενώπιον ημών ξανά
αιτώντας το μνημόσυνο έπους
του μοναδικού!

Δόξα-Τιμή ας στεφανώνουν τους ήρωες
που στον αιώνα ασφάλισαν την πατρίδα μας!

*Η Φιλική Εταιρεία ιδρύθηκε (μυστικά) στην Οδησσό της Ρωσίας, το 1814, επτά χρόνια πριν από την έναρξη της Μεγάλης Επανάστασης του 1821.

Έπος Λευτεριάς

Είκοσι οκτώ του Οκτώβρη, τρεις η ώρα το πρωί·
οι στιγμές των ρολογιών καρφωμένες στο σκοτάδι·
κι’ ως να άνοιξαν οι πύλες, απ’ τους φύλακες του Άδη,
σαν ο Γκράτσι πήγε νά ’βρει των Ελλήνων την ψυχή.

Κι’ ως να εδάκρυσε η μέρα ξημερώνοντας βουβή,
σαν ο ίσκιος της τραβούσε κατά κει που λάμπει ο ήλιος
ενδοξότατος, τρανός, απ’ τ’ αθάνατο το σφρίγος
που, στου Έλληνα – φωτός, φωτοανεξάντλητη ροή –

δόξης στέφανο ηλιόπρεπα φορεί στην κεφαλή,
και μετέωρη εστάθη, μόνο λίγο, πριν χαράξει,
των Ελλήνων την περφάνεια, για να δει και να θαυμάσει:
θαλερή, χρυσανταυγίζουσα, ξανά, φεγγοβολή.

Άλκιμο Έλυτρο

http://blogs.keshokenya.org/wp-cron.php?doing_wp_cron=1597402164.0278270244598388671875 http://augustinecamino.co.uk/blog/profile/register/ Αφιερωμένο στην Ελληνίδα
http://bassenthwaite-reflections.co.uk/wp-cron.php?doing_wp_cron=1597466061.8705170154571533203125 μάνα – γυναίκα – σύντροφο – αδελφή – κόρη

Σε είδα να λαγγεύεις τη μοίρα μου
Σε εύκοσμους πύργους βαθυσκαφούς ίριδας,
Την ώρα που ο ήλιος έπινε των καημών τις ανάσες.
Σε άκουσα να τη σμιλεύεις
Με τις κορφάδες των ονείρων σου
Στη χρυσή παλίρροια των σταχυών του Αλωνάρη,
Μ’ ένα παιδιάστικο μαγιάτικο χαμόγελο στα χείλη.
Ένιωσα τον αθέρα της γλαυκής σου σκέψης
Να τη μετουσιώνει σε άυλη ολκή προς το στερέωμα,
Αργυρόλευκη αύρα χιονοσκέπαστων κυμάτων.
Καθορώ τον αρραβώνα μου στο σώμα σου
Μέθεξη ουράνιας στόχασης,
Συνειρμό ακτίνων ζωής,
Εκ πηγής μη αλωμένης, φωτός αιωνίου.
Ατενίζω την αγάπη μας
Βαρκούλα αυγουστιάτικο φεγγάρι
Ν’ αρμενίζει στο πέλαο.
Σε πέλαο γαλήνης και φωτός.

Έπος Λευτεριάς

Ιωάννης Παναγάκος

Buy Msj Valium Uk Είκοσι οκτώ του Οκτώβρη, τρεις η ώρα το πρωί·
οι στιγμές των ρολογιών-ε καρφωμένες στο σκοτάδι·
κι’ ως να άνοιξαν οι πύλες, απ’ τους φύλακες του Άδη,
σαν ο Γκράτσι πήγε νά ’βρει των Ελλήνων την ψυχή.

Πρόσφυγας του “Δεν ξεχνώ”

Buy Diazepam Eu Ιάκωβος Γαριβάλδης

Ω! ανυπότακτη αρχοντιά λεβεντομάνας Κύπρου,
όψη τιμής αέναης, πνεύματος αθανάτου,
εδάφους ερυθρόβρεχτου μ’ αίμα ηρώων νέων
που γέννησες και άκλαυτοι γυρίσανε στο χώμα…

Μέχρι τα μπούνια

http://anitaanand.net/news/page/2/wsj.com/articles/book-review-sophia-by-anita-anand-1423258287 Ιάκωβος Γαριβάλδης

Σε δέσανε στον Προμήθειο το βράχο
Παράφοροι συμπαραστάτες
Γλυκιά πατρίδα,
Κατάραχα τα φτερωτά γεράκια
Εκεί να περιμένεις,
Πού ‘χουν τα νύχια τους γαμψά
Και λάμπουν τ’ άρματά τους μες στη νύχτα.

Σηκώθηκαν νωρίς οι άχαροι
Με δόλια μέσα να σ’ ανεμοπνίξουν
Σου προκαλέσανε οργή καθώς
Η ασκήμια τους κοκκίνισε τη γης
Μες απ’ το σύννεφο μιας υποχθόνιας ντροπής
Αιματοπλουμισμένοι κι έτοιμοι να σε αδικολιώσουν.