"Του Φιόρου και του Μισεμού"
Η πρώτη φορά που "άκουσα" για τη συγγραφέα Διονυσία Μούσουρα, ήταν το 2015. Είχε παραχωρήσει τότε, μια εξαιρετική συνέντευξη για το ένθετο "Τέχνης Λόγια", το οποίο κυκλοφορούσε με την εφημερίδα " Ημέρα της Ζάκυνθος", στην καλή συνάδελφο και φίλη Katerina Demeti! Δυό χρόνια μετά, έχω την τιμή να τη φιλοξενώ στη σελίδα μας!
Χρειάστηκε μόλις, μια εβδομάδα για να διαβάσω το βιβλίο της με τίτλο "Του Φιόρου και του Μισεμού", το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Περίπλους. Πρόκειται για συλλογή διηγημάτων που έχουν ένα κοινό χαρακτητιστικό. Κάποια ολόκληρα, κάποια σε μεγάλο μέρος τους, δεν αποτελούν μυθοπλασία αλλά πραγματικότητα!Διαβάστε περισσότερα »
"Άνθρωποι στο βαγόνι"
Δώδεκα διηγήματα, δώδεκα πρωταγωνιστές, ανάμεσα στο πεπρωμένο και την άρνησή του, την αμαρτία και την υποταγή, τη ζωή και τον θάνατο, και οι οποίοι, σύμφωνα με τους στίχους του ΄Αγγλου ποιητή Wystan Hugh Auden , που παρατίθεται ενδεικτικά από τον συγγραφέα στην προμετωπίδα του βιβλίου, «κατοικούνται από δυνάμεις που υποκρίνονται ότι τις κατανοούν». Ο συγγραφέας επιλέγει σκόπιμα ήρωες (ή αντιήρωες) από διαφορετικές εποχές, άτομα που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ίσως περιθωριακά, μοναχικά ως επί το πλείστον, με ιδιορρυθμίες και ιδιαιτερότητες – χαρακτηριστικά που οξύνουν τη φαντασία, σε κείμενα που λογοτεχνικά είναι εξίσου αντισυμβατικά και αντιφορμαλιστικά όπως και οι ήρωες τους. Διαβάστε περισσότερα »
«Η φωτιά δεν θα σβήσει ο κόσμος δεν σώνεται»
Τόποι της γης και τόποι του μύθου και του γαλαξία, Κηφέας, Κασσιόπη, Ανδρομέδα, Σείριος, Ωρίων∙ ψάχνοντας αέναα για την αρχαία πηγή με όλα τα μέσα και όλους τους αφηγηματικούς τρόπους (στη συγκεκριμένη περίπτωση, με ελεύθερο στίχο και σονέτα), «αρχαιολόγος του εαυτού του ή δύστυχος εξαντλημένος θνητός (Mortalibus aegris)» αλλά και με τον ήλιο της ποίησης «να χύνει στο μέτωπό του λαμπράς ακτίνας αθανασίας (Κάλβος, «Η Βρετανική Μούσα»)», ο Γιώργος Βέης μέσα στο 2016 έκδωσε την 13η ποιητική του συλλογή με τον τίτλο Για ένα πιάτο χόρτα, από τις εκδόσεις Ύψιλον.Διαβάστε περισσότερα »
«Ο Οθέλλος Ξαναγυρίζει»
Ο Οθέλλος ξαναγυρίζει του Ν. Καζαντζάκη, είναι θεατρικό έργο, γραμμένο σε πεζό λόγο και η γλώσσα που χρησιμοποιεί είναι η απλή δημοτική. Χαρακτηριστικό στοιχείο ως προς τη δομή του έργου, είναι ότι συμπεριλαμβάνει τρεις πράξεις. Εισαγωγικό σημείωμα στο τεύχος 848, έτος 1962, πληροφορεί ότι το θεατρικό ετούτο, παραχωρήθηκε από τη δεύτερη σύζυγο του Ν. Καζαντζάκη, Ελένη, στο περιοδικό Νέα Εστία και προφανώς ως εκείνο τον χρόνο, ήταν ανέκδοτο. Ο Παντελής Πρεβελάκης σημειώνει ότι το έργο γράφτηκε στην περίοδο 1936-1937 και το χαρακτηρίζει: “Comedie Πιραντελλικής νοοτροπίας”. Την ίδια περίοδο, ο Καζαντζάκης μεταφράζει για το Βασιλικό θέατρο, το έργο του Πιραντέλλο. Απόψε αυτοσχεδιάζουμε, το Φάουστ του Γκαίτε και πολύ πιθανόν, τον Οθέλλο του Σαίκσπηρ, σύμφωνα με την άποψη του Πρεβελάκη[4]. Η επίδραση των έργων αυτών, στο θεατρικό του Καζαντζάκη Ο Οθέλλος ξαναγυρίζει, είναι διαφανής.Διαβάστε περισσότερα »
«Ερωτική ενδελέχεια»
ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ (Οι Ποριώτες γράφουν) «Ερωτική ενδελέχεια» Θάλεια Καραμητσοπούλου “Ολάνθη” Γράφει ο: Αρισ. Παν. Αντάνης Η πρώτη φορά …Διαβάστε περισσότερα »
Οι Καλικάντζαροι
Διάβαζα για άλλη μια φορά το βιβλίο του ζεύγους Αγγελικής και Δημήτρη Ζαχαρόπουλου « Ο Πύργος με τους Καλικάντζαρους». Και για μια ακόμα φορά διαπίστωσα πόσο ωραίο παραμύθι είναι. Και πόσο έξυπνα γραμμένο! Θα πρέπει, τώρα τα Χριστούγεννα, να το προμηθευτούν όλοι και να το κάνουν δώρο στα παιδιά τους. (Βλ. Εξώφυλλο).
Καθώς λοιπόν τέλειωνα κι αυτή την ανάγνωση, σκέφτηκα ότι ταιριάζει να διαβαστεί και από μεγάλους, και θα έπρεπε να το προμηθευτούν κι αυτοί. Γιατί κι εγώ που το διάβασα 3-4 φορές, μεγάλος είμαι. Δεν είμαι κανένα παιδί! Είμαι πάνω από 40. (Μπορεί και… 140, αλλά ποιος μετράει τώρα!). Και κει που σκεφτόμουνα ότι είναι και επίκαιρο, λέω μέσα μου: «Θα πρέπει να το συστήσω και σε άλλους φίλους, αλλά, αυτό θα το κάνω αργότερα, γιατί τώρα θέλω να δω τις ειδήσεις».Διαβάστε περισσότερα »
"Μαγικές Στιγμές"
Όταν έπιασα στα χέρια μου τις «Μαγικές στιγμές» του Σωτήρη Μπουλντούμη πίστευα πως θα διάβαζα μια ακόμα γνωστή ιστορία για την ελληνική επανάσταση. Όταν τέλειωσα το διάβασμα, είχα την αίσθηση πως είχα μόλις γυρίσει από ένα συναρπαστικό ταξίδι με δυο σκέλη. Εκείνο που έκανα ακολουθώντας τον Άγγλο περιηγητή λόρδο Χόλμπουργκ - έναν εκ των πρωταγωνιστών της ιστορίας- και το άλλο που έκανα παρέα με τη νεαρή καπετάνισσα Βασιλική.Διαβάστε περισσότερα »
Αυθάδεια λαγνεύουσα
Πιστεύω εμέ, ότι εγώ εσύ∙ εγώ όλη. (Από το βιβλίο, σελ. 72)
Το πρώτο κινούν, το ορμέμφυτο του έρωτα, διοργανώνει κατ΄αποκλειστικότητα τη γραφή, την καθιστά εκούσα άκουσα σύντροφό του, την ανανεώνει, για να την οδηγήσει εκ του ασφαλούς στην ενδοχώρα της Λαλιάς.
Διαβάστε περισσότερα »
Διαμάχη Πολυλά-Ζαμπέλιου
Η σοβαρή μελέτη του έργου του Διονύσιου Σολωμού εγκαινιάζεται τον Ιανουάριο του 1853 από τον Κυθήριο νομικό-λογοτέχνη και κριτικό, Εμμανουήλ Στάη[1], με την κριτική του για το έργο του Σολωμού, Ο Λάμπρος[2]. Ο Στάης στην κριτική του, αναφέρεται στην επίδραση «του πρώτου εθνικού ποιήματος», όπως αποκαλεί τον Ύμνο εις την Ελευθερία, του Σολωμού και την αντίδραση ανθρώπων «μ’ ενάντιαις ιδέαις, (και πολλοί μ’ ενάντια συμφέροντα…)…»Διαβάστε περισσότερα »
Κωνσταντίνος Καβάφης
Ο Κωνσταντίνος Καβάφης, ένας από τους πρωτοπόρους της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, στην οδό Σέριφ, όπως κι ίδιος έγραψε χαρακτηριστικά, Κατάγομαι από την Κωνσταντινούπολη αλλά γεννήθηκα στην Αλεξάνδρεια στο σπίτι στην οδό Σέριφ, μικρός σε ηλικία ξόδεψα μερικά χρόνια στην Αγγλία όπου και ξαναπήγα για λίγο χρονικό διάστημα αργότερα όταν ενηλικιώθηκα. Έχω επίσης ζήσει στη Γαλλία και στην εφηβία μου έζησα για δυο χρόνια στην Κωνσταντινούπολη. Δεν έχω πάει στην Ελλάδα για πολλά χρόνια. Εργάζομαι για το Υπουργείο Δημοσίων Έργων της Αιγύπτου. Μιλώ Αγγλικά, Γαλλικά και λίγο Ιταλικά. Αυτό είναι ένα μέρος απ’ το βιογραφικό σημείωμα που έγραψε ο ίδιος το 1924.Διαβάστε περισσότερα »
Γιώργος Σεφέρης - Σύντομη Ανασκόπηση
Ο Γιώργος Σεφέρης (1900-1971) αναμφισβήτητα ένας από τους γίγαντες της ελληνικής λογοτεχνίας και βραβευμένος με το Νόμπελ λογοτεχνίας το έτος 1963 κατάγεται από οικογένεια καλλιτεχνών. Ο πατέρας του ακαδημαϊκός, ο αδερφός του ποιητής, η αδερφή του ποιήτρια τον επηρέασαν θετικά και συνέβαλαν στη δημιουργική του ροπή που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1930 και κράτησε σαράντα χρόνια μέχρι το θάνατό του.Διαβάστε περισσότερα »
Εκεί που κλείνει ένα ωραίο βιβλίο
...η επιτυχία αυτού του βιβλίου έγκειται στο ότι ενώ διακρίνεται από μια πηγαία απλότητα- πολύ δύσκολο πράγμα αυτό- δεν λείπουν τα καλολογικά στοιχεία, δεν λείπουν οι «απερίγραπτες σε περιγραφικότητα περιγραφές», συγγνώμη για την παρήχηση της λέξης, δεν λείπουν οι ωραίες παρομοιώσεις και οι πετυχημένες μεταφορές.Διαβάστε περισσότερα »
Τα όρια μιας τέχνης ταπεινής
Χωρίς αμφιβολία, όταν η ποιητική γραφή χρησιμοποιείται για να αποδώσει σε πρόζα τοπία και ανθρώπους, το αποτέλεσμα, για ν’ αποβεί σπουδαίο, απαιτεί μεγάλο τεχνίτη. Ο ποιητής Γιώργος Βέης, δεινός χειριστής της μεταφορικής, αφαιρετικής γλώσσας και παλαίμαχος του είδους, συνεχίζει να εκδίδει μοναδικά βιβλία ποίησης, ενώ από το 1999, συμπληρώνει το έργο του με ταξιδιωτικά κείμενα -μαρτυρίες από την πολυετή διπλωματική του πορεία ανά τον κόσμο.Διαβάστε περισσότερα »
Ο Μπάρμπα$ ο Αμερικάνο$
Πρόκειται για μια συνταρακτική και άκρως αληθινή ιστορία, η περίληψη της οποίας τιμήθηκε με το 1ο Πανελλήνιο Λογοτεχνικό βραβείο διηγήματος, που συνδιοργανώνει ο Πολιτιστικός Όμιλος "Καφενείο των Ιδεών" και ο Δήμος Σαλαμίνας υπό την αιγίδα του Ομίλου UNESCO Πειραιώς και Νήσων (2010). Διαβάστε περισσότερα »
ΦΥΛΛΟΡΡΟΕΣ-Κριτική/NOSTOS and ALGOS-Review
"Επίγνωση" είναι ο τίτλος του πρώτου ποιήματος της συλλογής αυτής. Και αυτό δεν είναι τυχαίο. Ο ποιητής πολύ συνειδητά προτάσσει αυτό το ποίημα με αυτό τον τίτλο στην συλλογή του. Επίγνωση όμως για ποιο πράγμα; Για το ότι η ποιητική συλλογή αυτή υπόκειται στους φυσικούς νόμους της φθοράς, ότι τα φύλλα της θα κιτρινίσουν και μοιραία κάποια στιγμή θα πέσουν αφήνοντας πίσω γυμνό να χάσκει το κενό που υποβόσκει πίσω από κάθε ποιητική συλλογή, πίσω από οποιοδήποτε έργο δημιουργίας;Διαβάστε περισσότερα »
Η ποιητική συλλογή «Βλέπω»
Πρώτη φορά διάβαζα ποίηση του Γιώργου Βέη και ομολογώ ότι με δυσκόλεψε πολύ. Βρέθηκα να περιφέρομαι ανάμεσα σε στίχους ρεαλιστικής δυνάμεως αλλά και σε στίχους υπαρξιακούς και μεταφυσικούς, κινούμενους μέσα σε καθαρά ιδεαλιστική αντίληψη πάσης εκφραζομένης πρακτικής δραστηριότητας. Βέβαια, αυτό συναντάται στην πορεία πολλών ποιητών, σπάνια όμως στην ίδια συλλογή. Σκέπτομαι αν ο Γιώργος Βέης είναι δισυπόστατος, έχει δηλαδή στιγμές συναισθηματικής και ιδεολογικής δισυποστασίας (ίσταται μετέωρος, όπως π.χ. ο γράφων), ή εάν πειραματίζεται συνειδητά επάνω στη μανιέρα του,Διαβάστε περισσότερα »
Υπεράνθρωπος
Ο «Υπεράνθρωπος» του Μανώλη Αλυγιζάκη είναι από τα πιο δύσκολα και φιλοσοφημένα έργα που έχω συναντήσει. Και πώς να μην είναι άλλωστε, εφόσον ταυτίζεται με τον Υπεράνθρωπο του Νίτσε, τόσο σε πλοκή όσο και σε νοήματα. Ο ποιητής «παίζει» με τις συμβάσεις καθώς σχετίζει τον Υπεράνθρωπο, αφενός μεν με την πραγματική διάσταση που του δίνει ο Γερμανός φιλόσοφος, αφετέρου δε με την παρερμηνεία που του έδωσαν οι Γερμανοί εθνοσοσιαλιστές, με τα τραγικά αποτελέσματα που ακολούθησαν για όλη την ανθρωπότητα.Διαβάστε περισσότερα »
Γράμματα στη Νόρα
Η επικράτεια του ερωτικού λόγου δεν είναι μόνον αχανής, αλλά και δύσβατη. Πίσω από τη λέξη υπάρχει ενίοτε ο γκρεμός του Ετέρου - Εταίρου. Ας σκύψουμε μήπως και διακρίνουμε κάτι: «Σε παρακαλώ, μην ξαναφορέσεις αυτόν το θώρακα στο στήθος, δεν μου αρέσει να αγκαλιάζω ένα γραμματοκιβώτιο [...] Γιατί στο καλό σου γράφω αυτό το ανόητο γράμμα; Απλώς γιατί θέλω να είμαι κοντά σου».Διαβάστε περισσότερα »
Η Ανανέωση του Μύθου...
Η Ανανέωση του Μύθου στην ‘Τετάρτη Διάσταση’ του Γιάννη Ρίτσου Πιπίνα Δ. Ιωσηφίδου-Elles Απόσπασμα από την ανέκδοτη Συλλογή…Διαβάστε περισσότερα »
"Η Ελένη"...
Η Ελένη[1] του Γιάννη Ρίτσου Πιπίνα Δ. Ιωσηφίδου-Elles Απόσπασμα από την ανέκδοτη Συλλογή, Κριτικές Μελέτες Γενικά Πρόκειται για ένα ακόμα ποίημα…Διαβάστε περισσότερα »
"Αφύπνιση 800 mg"
Η Ελένη Φωτιάδου- Αρτεμίου είναι μια ποιήτρια. Αυτό είναι γνωστό. Οι στίχοι που έχω διαβάσει, κατά καιρούς, είναι εξαιρετικοί. Το ύφος της, οι λέξεις, τα μηνύματα, τα καλολογικά στοιχεία, η γλώσσα, οι ελιγμοί της γλώσσας, οι ατάκες, δίνουν μια ζωντάνια και μια ελκυστικότητα στην ποίησή της. Και αρέσει.Διαβάστε περισσότερα »
Encore - Ακόμη
«Η κοινωνία εδράζεται σε ένα κοινό σφάλμα σε ένα έγκλημα που διαπράχθηκε από κοινού». Σίγκμουντ Φρόιντ Του Γιώργου Βέη Έχει ειπωθεί…Διαβάστε περισσότερα »
Ο τρόμος ως απλή μηχανή
«Είναι απλό: Δεν σε πεθαίνει ο τρόμος. / Ο τρόμος μόνο σε ξεγεννάει. / Βγάζει το φίδι απ’ την κοιλιά σου. / Ο μαιευτήρας σού χαμογελά, / Που ζεις μια τέτοια αιθέρια νύχτα / Είναι απλό: Ο τρόμος δεν σε ταπεινώνει. / Σε αίρει στο ύψος των περιστάσεων. / Απλώς πατάς πάνω στον εαυτό σου. / Ο τρόμος δεν επείγεται. Σε περιμένει. /Μπορείς, σκεπτόμενος, να διαφύγεις./ Απλώς δεν μπορείς να σκεφτείς./ Στον τρόμο ένα κι ένα κάνουν δύο./ Απλώς δεν βρίσκεις το πρώτο και το δεύτερο: / Τη στιγμή αυτή ο ένας σε ψάχνει / Κι ο δεύτερος του φανερώνει τη θέση σου. / Ο τρόμος προνοεί. Είναι ψύχραιμος. / Εξάλλου ξέρετε κι οι δυο τι θα αξιώσει. / Πίνει ακόμη μια γουλιά απ’ τον καφέ του / Κι απλώς σηκώνει τα μάτια του πάνω σου. / Είναι απλό: Η φωνή του αέρα, / Οι ψίθυροι οι σοφοί των ερειπίων, / Το κουρέλι από την υγρασία που απομένει / Σε κάποια σκιερή γωνιά του πυρετού, / Όλα γλιστράνε μέσα στο φρεάτιο. /Ο ήλιος βάζει το δάχτυλό του στο τζάμι / Και κάνεις τη βουτιά. Αυτό ήταν. Θα δεις τώρα / Σε όλη την απλότητά του τον τρόμο». Διαβάστε περισσότερα »
Οι δύο αδερφές από την Πράγα
Οι δύο αδελφές, η Κλάρα και η Χίλντα Γκότβαλντ, οι οποίες μεταναστεύουν διαδοχικά από τη δεινώς χειμαζόμενη οικονομικά -και ουχί μόνον- μητρική Πράγα, ζουν με εξόφθαλμη άνεση στο Παρίσι. Υποδυόμενες τις μεσάζουσες μεταξύ των εκδοτικών οίκων και των νέων, ενίοτε ματαιόσπουδων, ματαιόδοξων ή απλώς πολλά υποσχομένων ή ακόμη και κατεστημένων ήδη συγγραφέων της γαλλικής σκηνής, αρμέγουν κανονικά το συναφές, πολυάριθμο, διαρκώς ανανεούμενο κύκλωμα.Διαβάστε περισσότερα »
Ιερή Ινδία
Η έλλειψη ομοιοτήτων, αντιστοιχιών, ή κοινών παρονομαστών, που θα μπορούσαν να διερμηνεύσουν σ' έναν έστω βαθμό την ινδική ιδιοπροσωπία, σε αντιπαραβολή με τα δυτικοευρωπαϊκά πρότυπα, καθιστά την όποια προσέγγιση εκ προοιμίου εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, αλλά και προβληματική, αν όχι τραυματική.
Άλλωστε, όπως μας δίδαξε ο Fernand Braudel στη θεμελιώδη του Γραμματική των πολιτισμών (εκδόσεις «Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης»), μολονότι ο ινδουισμός στη μεσαιωνική Ινδία είναι εξίσου σημαντικός με τον χριστιανισμό στον δικό μας δυτικό Μεσαίωνα, η Ινδία δεν μοιάζει και πολύ με την Ευρώπη, ούτε με τη μεροβιγγιανή, ούτε με την καρολιγγιανή ούτε καν με τη φεουδαρχική. Οι εξόφθαλμες διαφορές και οι υφέρπουσες τυχόν ομοιότητες με τους γειτονικούς και μη λαούς καθιστούν το εγχείρημα της διερεύνησης της ιδιοπροσωπίας της Ινδίας εξαιρετικά συναρπαστικό.Διαβάστε περισσότερα »
Μια Ιστορία για Δυο Αγάπες
Ένας τρόπος να προσεγγίσουμε αυτή την πεισματικά δύσκολη ερώτηση είναι να τη δούμε από δυο φαινομενικά αντίθετες και ασυμφιλίωτες στάσεις που κληρονομήσαμε από την Ελληνική Μυθολογία: αυτή της Αφροδίτης και του Απόλλωνα – τα δύο άκρα του φάσματος, ή ας πούμε καλειδοσκόπιο αγάπης. Αν πράγματι είναι ασυμφιλίωτοι μπορούμε να διαλέξουμε σαρκική αγάπη όπως εμπνέει η Κύπρια Αφροδίτη, θεά του Έρωτα, η οποία προσγειώνει την αγάπη στην ηδονή του σώματος, και η οποία, όπως η χορωδία στην Αντιγόνη προειδοποιεί, τρελαίνει άνδρες και γυναίκες, ή στην πνευματική αγάπη του νου, όπως τη θεόπνευστη του Απόλλωνα θεού του Ήλιου; Διαβάστε περισσότερα »
Δίχως χάρτη
Όπως έχω ήδη επισημάνει (βλ. «Βιβλιοθήκη», εφ. «Ελευθεροτυπία», 18 Σεπτεμβρίου 2009) από την πρώτη του εμφάνιση στο πεδίο των απαιτητικών κειμενικών εφαρμογών έως σήμερα, ο στίχος του Γιώργου Γώτη επιμένει να αποτυπώνει τις διακυμάνσεις, τις ευρύτερες ανακατατάξεις και τις συναφείς ρήξεις, οι οποίες παρατηρούνται στην εξέλιξη των σχέσεων Εγώ – Εκείνο. Δεν ενδίδει στους ισχυρούς πειρασμούς της επιφανειακής παράθεσης δεδομένων, στους οποίους υποκύπτουν οι πολλοί, επαληθεύοντας έτσι τις εκτιμήσεις όλων εκείνων, οι οποίοι διέγνωσαν εγκαίρως την ικανότητά του να αποδελτιώνει με νηφαλιότητα μοιραία πάθη και οριακές ανυψώσεις – φωτίσεις του καθημαγμένου προσώπου της καθημερινότητας. Διαβάστε περισσότερα »
Λισαβόνα
«Ένα ταξίδι είναι πάντα και μια αποστολή διάσωσης, η συλλογή στοιχείων για κάτι που βρίσκεται σε πορεία εξάλειψης και σε λίγο θα χαθεί, το ύστατο αγκυροβόλημα σε ένα νησί που τα νερά το καταπίνουν.» Κλάουντιο Μάγκρις, Δούναβης, εκδόσεις «Πόλις» Διαβάστε περισσότερα »
Η θεωρία των χορδών
Γνωρίζουμε ότι o Ντεκάρτ ανακάλυψε το "Σύστημα Συντεταγμένων", παρατηρώντας μια μύγα να περπατάει σ' ένα ταβάνι με πλακάκια. Η μικρή ομάδα των επιλέκτων επιστημόνων, οι οποίοι κυκλοφορούν στις πυρακτωμένες σελίδες του μυθιστορήματος του Χοσέ Κάρλος Σομόθα, ανακαλύπτουν έντρομοι το Χάος, μελετώντας συστηματικά ορισμένα κρίσιμα πορίσματα της νεωτερικής Φυσικής.Διαβάστε περισσότερα »
Ο Καθρέφτης της Ηρωδιάδος
«Οι τρόποι για να καταλάβουμε στραβά τα πράγματα είναι ασύγκριτα περισσότεροι από αυτούς με τους οποίους θα τα καταλάβουμε σωστά, όπως συμβαίνει πάντοτε με παρόμοια εγχειρήματα, κι ένας από τους πιο συνηθισμένους τρόπους για να τα καταλάβουμε στραβά είναι να πειστούμε ότι τα καταλάβαμε σωστά – έχει εξηγηθεί η συνείδηση, πώς δουλεύει η νόηση, η μηχανή του λογικού, η τελευταία λέξη». Κλίφορντ Γκηρτζ, «Αποσταθεροποιητική πράξη»* Διαβάστε περισσότερα »
"Κατάθεση Ψυχής"
Η παρουσίαση μιας ποιητικής συλλογής μας δίνει την ευκαιρία να μιλήσουμε για την ποίηση – ένα πολύ μεγάλο θέμα. Γιατί, τι σημαίνει η ποίηση για μας; ΄Ισως λίγο διαφορετικά πράγματα για τον καθένα, για πολλούς από μας. Τι μας μένει από αυτή; Πώς την προσεγγίζουμε; Ερωτήματα σαν αυτά θα μας έπαιρνε ολόκληρα βιβλία να τα πλησιάσουμε. Εντούτοις τέτοια ερωτήματα είναι πολύ σχετικά με την παρουσίαση μιας ποιητικής συλλογής.Διαβάστε περισσότερα »
"Με αίσθημα ευθύνης"
Ο ευτελισμός του ανθρώπου, Το δίκαιο του ισχυρού, Κρίση ανθρωπισμού και πολιτισμού, Σύγχρονες μορφές δουλείας, Ο υποβιβασμός του ανθρώπου, Φθορά και διαφθορά του ανθρώπου, Η απαξίωση του διαλόγου,… και άλλα που αφορούν γενικότερα την κοινωνία μας ή τον κόσμοΔιαβάστε περισσότερα »
ANHSYXASMOS
Λίγα λόγια επιχείρησα να εκφράσω πριν καιρό για το βιβλίο του Κωνσταντίνου Καλυμνιού με τίτλο «ANHSYXASMOS» αλλά ήταν ελλιπή για να καλύψουν την ανάλυση ενός λογοτεχνικού βιβλίου. Τ' άφησα τότε στη μέση λόγω "ανειλημμένων υποχρεώσεων"...Αυτά τα λόγια στα χρόνια που ζούμε είναι της μόδας και της καχυποψίας. Λίγοι είναι μεταξύ μας εκείνοι που βλέπουν πέρα από τα εμπόδια είτε είναι μορφωμένοι και πολλές φορές φαντασμένοι είτε μικροαστοί και ταπεινοί.Διαβάστε περισσότερα »
Οι διαδρομές του Αδάμ
Το ποίημα είναι πολύ δύσκολη υπόθεση. Είναι πιο δύσκολο από το διήγημα και, κατά μείζονα λόγο, από το μυθιστόρημα. Και πιο παρεξηγημένο. Έτσι πιστεύω...Διαβάστε περισσότερα »
Αλεξ-ήνεμος
Μια... υποψία βιβλιοπαρουσίασης, για δύο πονήματα που μου άρεσαν πολύ - Η Ελένη Αρτεμίου- Φωτιάδου χειρίζεται το λόγο με πολύ μεγάλη ευχέρεια. Από την πρώτη αράδα προσελκύει τον αναγνώστη και τον κάνει να μη μπορεί να σταματήσει την ανάγνωση, να μη κάνει... στάση, ούτε για να επαναλάβει μια φράση, προς επιβεβαίωση της κατανόησης του νοήματος.Διαβάστε περισσότερα »
Μνήμη: δικαίωμα και υποχρέωση!
Το δικαίωμα –και παράλληλα χρέος μας– να μην παραδώσουμε στη λήθη τη συστηματική εξολόθρευση του Ελληνισμού του Πόντου πραγματεύεται με συγκλονιστικό τρόπο η ποιήτρια Δρ Έρμα Βασιλείου στο τελευταίο της βιβλίο με τίτλο «Όταν η μνήμη έχει δικαίωμα» (εκδόσεις Αφροδίτη).
Και επειδή ακριβώς «η μνήμη θέλει να χαθεί», όπως δηλώνει ευθαρσώς η Έρμα Βασιλείου ήδη από το πρώτο ποίημα αυτού του βιβλίου της, έχουμε χρέος να την κρατήσουμε ζωντανή. Έχουμε χρέος να μην ποντίσουμε, να μην καταποντίσουμε, να μη φουντάρουμε, να μην καταστρέψουμε, να μη λερώσουμε (αυτό σημαίνει στα κυπριακά το ποντίζω) τη μνήμη για το απαράγραπτο έγκλημα που διαπράχθηκε εναντίον του Ελληνισμού του Πόντου.Διαβάστε περισσότερα »
4η Ανθολογία της Ε.Ε.Λ.Σ.Π.Η.
Κριτική για λογαριασμό της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών Συγγραφέων των Πέντε Ηπείρων(ΕΕΛΣΠΗ) από την Ελευθερία Μπέλμπα – γραμματέας της ΕΛΣΠΗ –…Διαβάστε περισσότερα »
74 υπό σκιάν
Από τη μακρινή Αυστραλία μας έρχεται ένας ούριος δημιουργικός άνεμος πολιτισμού. Η ελληνική παροικία της Αυστραλίας εξελίσσεται σ' ένα αξιόλογο πνευματικό, πολιτιστικό, καλλιτεχνικό και επιχειρηματικό κέντρο του απόδημου ελληνισμού. Και επιβεβαίωση αποτελεί και η επικολυρική ποίηση «'74 υπό σκιάν» του Ιάκωβου Γαριβάλδη, Προέδρου του Συνδέσμου Ελλήνων Λογοτεχνών και Συγγραφέων Αυστραλίας.Διαβάστε περισσότερα »
Για αξιολόγηση ((βιβλίου μου))
Γεια σας.
Είμαι συγγραφέας – ποιητής. Ονομάζομαι Ιωάννης Ζουμπιάδης και θα ήθελα να ρωτήσω το εξής: Έχω εκδώσει την ποιητική συλλογή “Ψυχής δρόμος”. Θα ήθελα να κάνετε μία κριτική – αξιολόγηση για το βιβλίο μου. Ποιά είναι η διαδικασία όμως????????? Πώς θα γίνει? Θα σας στείλω το βιβλίο και θα το δείτε και θα κάνετε κριτική?
Σας παρακαλώ ενημερώστε με να ξέρω.
Με σεβασμό και τιμή,
Ιωάννης
Κύριε Ζουμπάδη,
Εδώ είμαστε μια ομάδα από λογοτέχνες που προσπαθούμε να βοηθήσουμε και να συμπαρασταθούμε ο ένας στον άλλο. Δεν είμαστε ομάδα κριτικών.
Εφόσον εκδόσατε βιβλίο μπορείτε να μας το στείλετε, όμως η κριτική δεν είναι σίγουρη εκτός αν βρεθεί κάποιος που θα ήθελε να το κρίνει.
Πάντως ευχόμαστε καλή σταδιοδρομία στο “Δρόμο Ψυχής” σας.
Με εκτίμηση
Ιάκωβος
Ένα υπέροχο και σαγηνευτικό βιβλίο σε κυκλοφορία απο τις εκδόσεις Πνοή,”Έλλη,η εγγονή του Αιόλου”,ξεσηκώνει,συγκινεί και σφυρηλατεί χαρακτήρες με τη δύναμή του..Το συστήνω ανεπιφύλακτα!