Του Δημήτρη Καραλή
Υπάρχουν λέξεις που τις χρησιμοποιούμε για να στολίζομε την έκφρασή μας, όπως διαλέγομε λουλούδια να κοσμήσουμε το σπίτι ή τα κρεμάμε γιρλάντες στο λαιμό. Το καταπράσινο λιβάδι αγαλλιάζει τα μάτια του διαβάτη, κι όμως, λίγα αγριολούλουδα φυτρωμένα διάσπαρτα εδώ και εκεί, τονίζουν κι ανυψώνουν ακόμα περισσότερο την παραμυθένια ομορφιά του. Το ίδιο συμβαίνει και με τη λογοτεχνία, όταν νυφοστολίζομαι τις σκέψεις μας με όμορφες λεξούλες, σαν τις κεντήστρες που κοσμούν με πολύχρωμες κλωστές τα αγαπημένα εργόχειρά τους.
Κάθε καλογραμμένη σκέψη εμψυχώνει και καλλιεργεί τον αναγνώστη, σαν την οργανική κοπριά που δυναμώνει δενδρύλλια και φυτά να παράγουν καλύτερα λουλούδια, φρούτα και καρπούς. Ποτέ μια ώριμη σπερματική ιδέα δεν παραμένει ανεκμετάλλευτη στην ανθρωπότητα, αργά η γρήγορα θα μαθευτεί και θα μεταδοθεί σε ολόκληρη την οικουμένη.