Κι εσύ πατέρα τελικά μας ξεφορτώθηκες απ’ τις φροντίδες σου τις καθημερινές μένοντας σύντροφος σε ρυτίδες ηχηρές που πια κυλούν…
Είναι άραγε νίκη ή ήττα όλα όσα καταφέραμε όλοι μας κυνηγώντας τα “θέλω” μας, τις φιλοδοξίες και υποχρεώσεις που αυτές συνεπάγονται φυλακισμένοι μέσα στον κλοιό του χρόνου που μας κυνηγάει ανελέητα και σπαταλώντας την αλήθεια που υπάρχει μέσα στα απλά πράγματα!!!