Ευαγγελία – Αγγελική Πεχλιβανίδου Ένα στεφάνι κισσός σκαρφάλωσε στο φεγγάρι Κι έπλεξε ολόγυρα σκιές στις παρηγόριες πού ’στελνε στα μοσχορόδα…
Εσείς που μας χαρίσατε της λευτεριάς το δώρο,
ευγνωμοσύνης δώρο
δεχτείτε κι από μας.
Μακριά απ’ τα ξένα στέλνουμε φτωχό ένα στεφάνι,
που ήρωες δεν φτάνει
να στέψει σαν και Σας.
Ευλαβικά θα σκύψουμε κι εφέτος το κεφάλι
Πάλι να προσκυνήσουμε τα Πάθη σου Χριστέ μου.
Λιβάνι θε να κάψουμε σε εκκλησιές γεμάτες
Από μορφές λυπητερές και μετανοημένες
Μορφές που σε κοιτάζουνε με φόβο κι αγωνία
Και με κατάνυξη υμνούν τα Άγιά σου Πάθη